чотиригранчастий 1 значення

-1-
прикметник

Словник відмінків

відмінок однина множина
чол. р. жін. р. сер. р.
називний чотиригранча́стий чотиригранча́ста чотиригранча́сте чотиригранча́сті
родовий чотиригранча́стого чотиригранча́стої чотиригранча́стого чотиригранча́стих
давальний чотиригранча́стому чотиригранча́стій чотиригранча́стому чотиригранча́стим
знахідний чотиригранча́стий чотиригранча́сту чотиригранча́сте чотиригранча́сті
орудний чотиригранча́стим чотиригранча́стою чотиригранча́стим чотиригранча́стими
місцевий на/у чотиригранча́стому, чотиригранча́стім на/у чотиригранча́стій на/у чотиригранча́стому, чотиригранча́стім на/у чотиригранча́стих