чесонути 1 значення
-1-
дієслово доконаного виду
Словник відмінків
Інфінітив | чесону́ти | |
однина | множина | |
Наказовий спосіб | ||
1 особа | чесоні́мо, чесоні́м | |
2 особа | чесони́ | чесоні́ть |
МАЙБУТНІЙ ЧАС | ||
1 особа | чесону́ | чесонемо́, чесоне́м |
2 особа | чесоне́ш | чесонете́ |
3 особа | чесоне́ | чесону́ть |
МИНУЛИЙ ЧАС | ||
чол.р. | чесону́в | чесону́ли |
жін.р. | чесону́ла | |
сер.р. | чесону́ло | |
Активний дієприкметник | ||
Пасивний дієприкметник | ||
Безособова форма | ||
Дієприслівник | ||
чесону́вши |