усоромити 1 значення
-1-
дієслово доконаного виду
[розм.]
Словник відмінків
Інфінітив | усоро́мити | |
однина | множина | |
Наказовий спосіб | ||
1 особа | усоро́ммо | |
2 особа | усоро́м | усоро́мте |
МАЙБУТНІЙ ЧАС | ||
1 особа | усоро́млю | усоро́мимо, усоро́мим |
2 особа | усоро́миш | усоро́мите |
3 особа | усоро́мить | усоро́млять |
МИНУЛИЙ ЧАС | ||
чол.р. | усоро́мив | усоро́мили |
жін.р. | усоро́мила | |
сер.р. | усоро́мило | |
Активний дієприкметник | ||
Пасивний дієприкметник | ||
Безособова форма | ||
Дієприслівник | ||
усоро́мивши |