усадовити 1 значення
-1-
дієслово доконаного виду
[розм.]
Словник відмінків
Інфінітив | усадови́ти | |
однина | множина | |
Наказовий спосіб | ||
1 особа | усадові́мо, усадові́м | |
2 особа | усадови́ | усадові́ть |
МАЙБУТНІЙ ЧАС | ||
1 особа | усадовлю́ | усадовимо́, усадови́м |
2 особа | усадови́ш | усадовите́ |
3 особа | усадови́ть | усадовля́ть |
МИНУЛИЙ ЧАС | ||
чол.р. | усадови́в | усадови́ли |
жін.р. | усадови́ла | |
сер.р. | усадови́ло | |
Активний дієприкметник | ||
Пасивний дієприкметник | ||
Безособова форма | ||
Дієприслівник | ||
усадови́вши |