уплутати 1 значення
-1-
дієслово доконаного виду
Словник відмінків
Інфінітив | уплу́тати | |
однина | множина | |
Наказовий спосіб | ||
1 особа | уплу́таймо | |
2 особа | уплу́тай | уплу́тайте |
МАЙБУТНІЙ ЧАС | ||
1 особа | уплу́таю | уплу́таємо, уплу́таєм |
2 особа | уплу́таєш | уплу́таєте |
3 особа | уплу́тає | уплу́тають |
МИНУЛИЙ ЧАС | ||
чол.р. | уплу́тав | уплу́тали |
жін.р. | уплу́тала | |
сер.р. | уплу́тало | |
Активний дієприкметник | ||
Пасивний дієприкметник | ||
Безособова форма | ||
Дієприслівник | ||
уплу́тавши |