умиротворятися 1 значення
-1-
дієслово недоконаного виду
Словник відмінків
Інфінітив | умиротворя́тися, умиротворя́тись | |
однина | множина | |
Наказовий спосіб | ||
1 особа | умиротворя́ймося, умиротворя́ймось | |
2 особа | умиротворя́йся, умиротворя́йсь | умиротворя́йтеся, умиротворя́йтесь |
МАЙБУТНІЙ ЧАС | ||
1 особа | умиротворя́тимуся, умиротворя́тимусь | умиротворя́тимемося, умиротворя́тимемось, умиротворя́тимемся |
2 особа | умиротворя́тимешся | умиротворя́тиметеся, умиротворя́тиметесь |
3 особа | умиротворя́тиметься | умиротворя́тимуться |
ТЕПЕРІШНІЙ ЧАС | ||
1 особа | умиротворя́юся, умиротворя́юсь | умиротворя́ємося, умиротворя́ємось, умиротворя́ємся |
2 особа | умиротворя́єшся | умиротворя́єтеся, умиротворя́єтесь |
3 особа | умиротворя́ється | умиротворя́ються |
Активний дієприкметник | ||
Дієприслівник | ||
умиротворя́ючись | ||
МИНУЛИЙ ЧАС | ||
чол. р. | умиротворя́вся, умиротворя́всь | умиротворя́лися, умиротворя́лись |
жін. р. | умиротворя́лася, умиротворя́лась | |
сер. р. | умиротворя́лося, умиротворя́лось | |
Активний дієприкметник | ||
Пасивний дієприкметник | ||
Безособова форма | ||
Дієприслівник | ||
умиротворя́вшись |