табачити 1 значення

-1-
дієслово недоконаного виду
[арх.]

Словник відмінків

Інфінітив таба́чити
  однина множина
Наказовий спосіб
1 особа   таба́чмо
2 особа таба́ч таба́чте
МАЙБУТНІЙ ЧАС
1 особа таба́читиму таба́читимемо, таба́читимем
2 особа таба́читимеш таба́читимете
3 особа таба́читиме таба́читимуть
ТЕПЕРІШНІЙ ЧАС
1 особа таба́чу таба́чимо, таба́чим
2 особа таба́чиш таба́чите
3 особа таба́чить таба́чать
Активний дієприкметник
 
Дієприслівник
таба́чачи
МИНУЛИЙ ЧАС
чол. р. таба́чив таба́чили
жін. р. таба́чила
сер. р. таба́чило
Активний дієприкметник
 
Пасивний дієприкметник
 
Безособова форма
 
Дієприслівник
таба́чивши