рижуватий 1 значення
-1-
прикметник
(рудуватий) [розм.]
Словник відмінків
відмінок | однина | множина | ||
чол. р. | жін. р. | сер. р. | ||
називний | рижува́тий | рижува́та | рижува́те | рижува́ті |
родовий | рижува́того | рижува́тої | рижува́того | рижува́тих |
давальний | рижува́тому | рижува́тій | рижува́тому | рижува́тим |
знахідний | рижува́тий, рижува́того | рижува́ту | рижува́те | рижува́ті, рижува́тих |
орудний | рижува́тим | рижува́тою | рижува́тим | рижува́тими |
місцевий | на/у рижува́тому, рижува́тім | на/у рижува́тій | на/у рижува́тому, рижува́тім | на/у рижува́тих |