одлупцьований 1 значення

-1-
дієприкметник

Словник відмінків

відмінок однина множина
чол. р. жін. р. сер. р.
називний одлупцьо́ваний одлупцьо́вана одлупцьо́ване одлупцьо́вані
родовий одлупцьо́ваного одлупцьо́ваної одлупцьо́ваного одлупцьо́ваних
давальний одлупцьо́ваному одлупцьо́ваній одлупцьо́ваному одлупцьо́ваним
знахідний одлупцьо́ваний одлупцьо́вану одлупцьо́ване одлупцьо́вані
орудний одлупцьо́ваним одлупцьо́ваною одлупцьо́ваним одлупцьо́ваними
місцевий на/в одлупцьо́ваному, одлупцьо́ванім на/в одлупцьо́ваній на/в одлупцьо́ваному, одлупцьо́ванім на/в одлупцьо́ваних