обсмугований 1 значення

-1-
дієприкметник
[рідко]

Словник відмінків

відмінок однина множина
чол. р. жін. р. сер. р.
називний обсмуго́ваний обсмуго́вана обсмуго́ване обсмуго́вані
родовий обсмуго́ваного обсмуго́ваної обсмуго́ваного обсмуго́ваних
давальний обсмуго́ваному обсмуго́ваній обсмуго́ваному обсмуго́ваним
знахідний обсмуго́ваний, обсмуго́ваного обсмуго́вану обсмуго́ване обсмуго́вані, обсмуго́ваних
орудний обсмуго́ваним обсмуго́ваною обсмуго́ваним обсмуго́ваними
місцевий на/в обсмуго́ваному, обсмуго́ванім на/в обсмуго́ваній на/в обсмуго́ваному, обсмуго́ванім на/в обсмуго́ваних