обмарювати 1 значення
-1-
дієслово недоконаного виду
[рідко]
Словник відмінків
Інфінітив | обма́рювати | |
однина | множина | |
Наказовий спосіб | ||
1 особа | обма́рюймо | |
2 особа | обма́рюй | обма́рюйте |
МАЙБУТНІЙ ЧАС | ||
1 особа | обма́рюватиму | обма́рюватимемо, обма́рюватимем |
2 особа | обма́рюватимеш | обма́рюватимете |
3 особа | обма́рюватиме | обма́рюватимуть |
ТЕПЕРІШНІЙ ЧАС | ||
1 особа | обма́рюю | обма́рюємо, обма́рюєм |
2 особа | обма́рюєш | обма́рюєте |
3 особа | обма́рює | обма́рюють |
Активний дієприкметник | ||
Дієприслівник | ||
обма́рюючи | ||
МИНУЛИЙ ЧАС | ||
чол. р. | обма́рював | обма́рювали |
жін. р. | обма́рювала | |
сер. р. | обма́рювало | |
Активний дієприкметник | ||
Пасивний дієприкметник | ||
обма́рюваний | ||
Безособова форма | ||
обма́рювано | ||
Дієприслівник | ||
обма́рювавши |