облаштувати 1 значення
-1-
дієслово доконаного виду
Словник відмінків
Інфінітив | облаштува́ти | |
однина | множина | |
Наказовий спосіб | ||
1 особа | облашту́ймо | |
2 особа | облашту́й | облашту́йте |
МАЙБУТНІЙ ЧАС | ||
1 особа | облашту́ю | облашту́ємо, облашту́єм |
2 особа | облашту́єш | облашту́єте |
3 особа | облашту́є | облашту́ють |
МИНУЛИЙ ЧАС | ||
чол.р. | облаштува́в | облаштува́ли |
жін.р. | облаштува́ла | |
сер.р. | облаштува́ло | |
Активний дієприкметник | ||
Пасивний дієприкметник | ||
облашто́ваний | ||
Безособова форма | ||
облашто́вано | ||
Дієприслівник | ||
облаштува́вши |