обеззаразити 1 значення
-1-
дієслово доконаного виду
Словник відмінків
Інфінітив | обеззара́зити | |
однина | множина | |
Наказовий спосіб | ||
1 особа | обеззара́зьмо | |
2 особа | обеззара́зь | обеззара́зьте |
МАЙБУТНІЙ ЧАС | ||
1 особа | обеззара́жу | обеззара́зимо, обеззара́зим |
2 особа | обеззара́зиш | обеззара́зите |
3 особа | обеззара́зить | обеззара́зять |
МИНУЛИЙ ЧАС | ||
чол.р. | обеззара́зив | обеззара́зили |
жін.р. | обеззара́зила | |
сер.р. | обеззара́зило | |
Активний дієприкметник | ||
Пасивний дієприкметник | ||
обеззара́жений | ||
Безособова форма | ||
обеззара́жено | ||
Дієприслівник | ||
обеззара́зивши |