напрацьовувати 1 значення
-1-
дієслово недоконаного виду
Словник відмінків
Інфінітив | напрацьо́вувати | |
однина | множина | |
Наказовий спосіб | ||
1 особа | напрацьо́вуймо | |
2 особа | напрацьо́вуй | напрацьо́вуйте |
МАЙБУТНІЙ ЧАС | ||
1 особа | напрацьо́вуватиму | напрацьо́вуватимемо, напрацьо́вуватимем |
2 особа | напрацьо́вуватимеш | напрацьо́вуватимете |
3 особа | напрацьо́вуватиме | напрацьо́вуватимуть |
ТЕПЕРІШНІЙ ЧАС | ||
1 особа | напрацьо́вую | напрацьо́вуємо, напрацьо́вуєм |
2 особа | напрацьо́вуєш | напрацьо́вуєте |
3 особа | напрацьо́вує | напрацьо́вують |
Активний дієприкметник | ||
Дієприслівник | ||
напрацьо́вуючи | ||
МИНУЛИЙ ЧАС | ||
чол. р. | напрацьо́вував | напрацьо́вували |
жін. р. | напрацьо́вувала | |
сер. р. | напрацьо́вувало | |
Активний дієприкметник | ||
Пасивний дієприкметник | ||
Безособова форма | ||
Дієприслівник | ||
напрацьо́вувавши |