напрацьований 1 значення

-1-
дієприкметник

Словник відмінків

відмінок однина множина
чол. р. жін. р. сер. р.
називний напрацьо́ваний напрацьо́вана напрацьо́ване напрацьо́вані
родовий напрацьо́ваного напрацьо́ваної напрацьо́ваного напрацьо́ваних
давальний напрацьо́ваному напрацьо́ваній напрацьо́ваному напрацьо́ваним
знахідний напрацьо́ваний напрацьо́вану напрацьо́ване напрацьо́вані
орудний напрацьо́ваним напрацьо́ваною напрацьо́ваним напрацьо́ваними
місцевий на/у напрацьо́ваному, напрацьо́ванім на/у напрацьо́ваній на/у напрацьо́ваному, напрацьо́ванім на/у напрацьо́ваних