напорати 1 значення
-1-
дієслово доконаного виду
[розм.]
Словник відмінків
Інфінітив | напо́рати | |
однина | множина | |
Наказовий спосіб | ||
1 особа | напо́раймо | |
2 особа | напо́рай | напо́райте |
МАЙБУТНІЙ ЧАС | ||
1 особа | напо́раю | напо́раємо, напо́раєм |
2 особа | напо́раєш | напо́раєте |
3 особа | напо́рає | напо́рають |
МИНУЛИЙ ЧАС | ||
чол.р. | напо́рав | напо́рали |
жін.р. | напо́рала | |
сер.р. | напо́рало | |
Активний дієприкметник | ||
Пасивний дієприкметник | ||
Безособова форма | ||
Дієприслівник | ||
напо́равши |