наплутати 1 значення
-1-
дієслово доконаного виду
Словник відмінків
Інфінітив | наплу́тати | |
однина | множина | |
Наказовий спосіб | ||
1 особа | наплу́таймо | |
2 особа | наплу́тай | наплу́тайте |
МАЙБУТНІЙ ЧАС | ||
1 особа | наплу́таю | наплу́таємо, наплу́таєм |
2 особа | наплу́таєш | наплу́таєте |
3 особа | наплу́тає | наплу́тають |
МИНУЛИЙ ЧАС | ||
чол.р. | наплу́тав | наплу́тали |
жін.р. | наплу́тала | |
сер.р. | наплу́тало | |
Активний дієприкметник | ||
Пасивний дієприкметник | ||
наплу́таний | ||
Безособова форма | ||
наплу́тано | ||
Дієприслівник | ||
наплу́тавши |