наколобродити 1 значення
-1-
дієслово доконаного виду
[розм.]
Словник відмінків
Інфінітив | наколобро́дити | |
однина | множина | |
Наказовий спосіб | ||
1 особа | наколобро́дьмо | |
2 особа | наколобро́дь | наколобро́дьте |
МАЙБУТНІЙ ЧАС | ||
1 особа | наколобро́джу | наколобро́димо, наколобро́дим |
2 особа | наколобро́диш | наколобро́дите |
3 особа | наколобро́дить | наколобро́дять |
МИНУЛИЙ ЧАС | ||
чол.р. | наколобро́див | наколобро́дили |
жін.р. | наколобро́дила | |
сер.р. | наколобро́дило | |
Активний дієприкметник | ||
Пасивний дієприкметник | ||
Безособова форма | ||
Дієприслівник | ||
наколобро́дивши |