наклацати 1 значення
-1-
дієслово доконаного виду
Словник відмінків
Інфінітив | накла́цати | |
однина | множина | |
Наказовий спосіб | ||
1 особа | накла́цаймо | |
2 особа | накла́цай | накла́цайте |
МАЙБУТНІЙ ЧАС | ||
1 особа | накла́цаю | накла́цаємо, накла́цаєм |
2 особа | накла́цаєш | накла́цаєте |
3 особа | накла́цає | накла́цають |
МИНУЛИЙ ЧАС | ||
чол.р. | накла́цав | накла́цали |
жін.р. | накла́цала | |
сер.р. | накла́цало | |
Активний дієприкметник | ||
Пасивний дієприкметник | ||
Безособова форма | ||
Дієприслівник | ||
накла́цавши |