накаламутити 1 значення
-1-
дієслово доконаного виду
Словник відмінків
Інфінітив | накаламу́тити | |
однина | множина | |
Наказовий спосіб | ||
1 особа | накаламу́тьмо | |
2 особа | накаламу́ть | накаламу́тьте |
МАЙБУТНІЙ ЧАС | ||
1 особа | накаламу́чу | накаламу́тимо, накаламу́тим |
2 особа | накаламу́тиш | накаламу́тите |
3 особа | накаламу́тить | накаламу́тять |
МИНУЛИЙ ЧАС | ||
чол.р. | накаламу́тив | накаламу́тили |
жін.р. | накаламу́тила | |
сер.р. | накаламу́тило | |
Активний дієприкметник | ||
Пасивний дієприкметник | ||
накаламу́чений | ||
Безособова форма | ||
накаламу́чено | ||
Дієприслівник | ||
накаламу́тивши |