надраювати 1 значення
-1-
дієслово недоконаного виду
[розм.]
Словник відмінків
Інфінітив | надра́ювати | |
однина | множина | |
Наказовий спосіб | ||
1 особа | надра́юймо | |
2 особа | надра́юй | надра́юйте |
МАЙБУТНІЙ ЧАС | ||
1 особа | надра́юватиму | надра́юватимемо, надра́юватимем |
2 особа | надра́юватимеш | надра́юватимете |
3 особа | надра́юватиме | надра́юватимуть |
ТЕПЕРІШНІЙ ЧАС | ||
1 особа | надра́юю | надра́юємо, надра́юєм |
2 особа | надра́юєш | надра́юєте |
3 особа | надра́ює | надра́юють |
Активний дієприкметник | ||
Дієприслівник | ||
надра́юючи | ||
МИНУЛИЙ ЧАС | ||
чол. р. | надра́ював | надра́ювали |
жін. р. | надра́ювала | |
сер. р. | надра́ювало | |
Активний дієприкметник | ||
Пасивний дієприкметник | ||
надра́юваний | ||
Безособова форма | ||
надра́ювано | ||
Дієприслівник | ||
надра́ювавши |