надимити 1 значення
-1-
дієслово доконаного виду
Словник відмінків
Інфінітив | надими́ти | |
однина | множина | |
Наказовий спосіб | ||
1 особа | надимі́мо, надимі́м | |
2 особа | надими́ | надимі́ть |
МАЙБУТНІЙ ЧАС | ||
1 особа | надимлю́ | надимимо́, надими́м |
2 особа | надими́ш | надимите́ |
3 особа | надими́ть | надимля́ть |
МИНУЛИЙ ЧАС | ||
чол.р. | надими́в | надими́ли |
жін.р. | надими́ла | |
сер.р. | надими́ло | |
Активний дієприкметник | ||
Пасивний дієприкметник | ||
Безособова форма | ||
Дієприслівник | ||
надими́вши |