нагулятися 1 значення
-1-
дієслово доконаного виду
Словник відмінків
Інфінітив | нагуля́тися, нагуля́тись | |
однина | множина | |
Наказовий спосіб | ||
1 особа | нагуля́ймося, нагуля́ймось | |
2 особа | нагуля́йся, нагуля́йсь | нагуля́йтеся, нагуля́йтесь |
МАЙБУТНІЙ ЧАС | ||
1 особа | нагуля́юся, нагуля́юсь | нагуля́ємося, нагуля́ємось, нагуля́ємся |
2 особа | нагуля́єшся | нагуля́єтеся, нагуля́єтесь |
3 особа | нагуля́ється | нагуля́ються |
МИНУЛИЙ ЧАС | ||
чол.р. | нагуля́вся, нагуля́всь | нагуля́лися, нагуля́лись |
жін.р. | нагуля́лася, нагуля́лась | |
сер.р. | нагуля́лося, нагуля́лось | |
Активний дієприкметник | ||
Пасивний дієприкметник | ||
Безособова форма | ||
Дієприслівник | ||
нагуля́вшись |