нагартувати 1 значення

-1-
дієслово доконаного виду

Словник відмінків

Інфінітив нагартува́ти
  однина множина
Наказовий спосіб
1 особа   нагарту́ймо
2 особа нагарту́й нагарту́йте
МАЙБУТНІЙ ЧАС
1 особа нагарту́ю нагарту́ємо, нагарту́єм
2 особа нагарту́єш нагарту́єте
3 особа нагарту́є нагарту́ють
МИНУЛИЙ ЧАС
чол.р. нагартува́в нагартува́ли
жін.р. нагартува́ла
сер.р. нагартува́ло
Активний дієприкметник
 
Пасивний дієприкметник
нагарто́ваний
Безособова форма
нагарто́вано
Дієприслівник
нагартува́вши