нагартувати 1 значення
-1-
дієслово доконаного виду
Словник відмінків
Інфінітив | нагартува́ти | |
однина | множина | |
Наказовий спосіб | ||
1 особа | нагарту́ймо | |
2 особа | нагарту́й | нагарту́йте |
МАЙБУТНІЙ ЧАС | ||
1 особа | нагарту́ю | нагарту́ємо, нагарту́єм |
2 особа | нагарту́єш | нагарту́єте |
3 особа | нагарту́є | нагарту́ють |
МИНУЛИЙ ЧАС | ||
чол.р. | нагартува́в | нагартува́ли |
жін.р. | нагартува́ла | |
сер.р. | нагартува́ло | |
Активний дієприкметник | ||
Пасивний дієприкметник | ||
нагарто́ваний | ||
Безособова форма | ||
нагарто́вано | ||
Дієприслівник | ||
нагартува́вши |