навернутий 2 значення

-1-
дієприкметник

Словник відмінків

відмінок однина множина
чол. р. жін. р. сер. р.
називний наве́рнутий наве́рнута наве́рнуте наве́рнуті
родовий наве́рнутого наве́рнутої наве́рнутого наве́рнутих
давальний наве́рнутому наве́рнутій наве́рнутому наве́рнутим
знахідний наве́рнутий наве́рнуту наве́рнуте наве́рнуті
орудний наве́рнутим наве́рнутою наве́рнутим наве́рнутими
місцевий на/у наве́рнутому, наве́рнутім на/у наве́рнутій на/у наве́рнутому, наве́рнутім на/у наве́рнутих
-2-
дієприкметник

Словник відмінків

відмінок однина множина
чол. р. жін. р. сер. р.
називний наве́рнутий наве́рнута наве́рнуте наве́рнуті
родовий наве́рнутого наве́рнутої наве́рнутого наве́рнутих
давальний наве́рнутому наве́рнутій наве́рнутому наве́рнутим
знахідний наве́рнутий наве́рнуту наве́рнуте наве́рнуті
орудний наве́рнутим наве́рнутою наве́рнутим наве́рнутими
місцевий на/у наве́рнутому, наве́рнутім на/у наве́рнутій на/у наве́рнутому, наве́рнутім на/у наве́рнутих

Словник відмінків

відмінок однина множина
чол. р. жін. р. сер. р.
називний наверну́тий наверну́та наверну́те наверну́ті
родовий наверну́того наверну́тої наверну́того наверну́тих
давальний наверну́тому наверну́тій наверну́тому наверну́тим
знахідний наверну́тий, наверну́того наверну́ту наверну́те наверну́ті, наверну́тих
орудний наверну́тим наверну́тою наверну́тим наверну́тими
місцевий на/у наверну́тому, наверну́тім на/у наверну́тій на/у наверну́тому, наверну́тім на/у наверну́тих