набути 2 значень
-1-
дієслово доконаного виду
(здобути)
Словник відмінків
Інфінітив | набу́ти | |
однина | множина | |
Наказовий спосіб | ||
1 особа | набу́дьмо | |
2 особа | набу́дь | набу́дьте |
МАЙБУТНІЙ ЧАС | ||
1 особа | набу́ду | набу́демо, набу́дем |
2 особа | набу́деш | набу́дете |
3 особа | набу́де | набу́дуть |
МИНУЛИЙ ЧАС | ||
чол.р. | набу́в | набули́ |
жін.р. | набула́ | |
сер.р. | набуло́ | |
Активний дієприкметник | ||
Пасивний дієприкметник | ||
набу́тий | ||
Безособова форма | ||
набу́то | ||
Дієприслівник | ||
набу́вши |
Словник синонімів
-2-
дієслово доконаного виду
(взути) [діал.]
Словник відмінків
Інфінітив | набу́ти | |
однина | множина | |
Наказовий спосіб | ||
1 особа | набу́дьмо | |
2 особа | набу́дь | набу́дьте |
МАЙБУТНІЙ ЧАС | ||
1 особа | набу́ду | набу́демо, набу́дем |
2 особа | набу́деш | набу́дете |
3 особа | набу́де | набу́дуть |
МИНУЛИЙ ЧАС | ||
чол.р. | набу́в | набули́ |
жін.р. | набула́ | |
сер.р. | набуло́ | |
Активний дієприкметник | ||
Пасивний дієприкметник | ||
набу́тий | ||
Безособова форма | ||
набу́то | ||
Дієприслівник | ||
набу́вши |
Словник синонімів
Словник відмінків
Інфінітив | набу́ти | |
однина | множина | |
Наказовий спосіб | ||
1 особа | набу́ймо | |
2 особа | набу́й | набу́йте |
МАЙБУТНІЙ ЧАС | ||
1 особа | набу́ю | набу́ємо, набу́єм |
2 особа | набу́єш | набу́єте |
3 особа | набу́є | набу́ють |
МИНУЛИЙ ЧАС | ||
чол.р. | набу́в | набу́ли |
жін.р. | набу́ла | |
сер.р. | набу́ло | |
Активний дієприкметник | ||
Пасивний дієприкметник | ||
Безособова форма | ||
Дієприслівник | ||
набу́вши |