ланцювати 1 значення
-1-
дієслово недоконаного виду
(бути ланцем) [розм.]
Словник відмінків
Інфінітив | ланцюва́ти | |
однина | множина | |
Наказовий спосіб | ||
1 особа | ланцю́ймо | |
2 особа | ланцю́й | ланцю́йте |
МАЙБУТНІЙ ЧАС | ||
1 особа | ланцюва́тиму | ланцюва́тимемо, ланцюва́тимем |
2 особа | ланцюва́тимеш | ланцюва́тимете |
3 особа | ланцюва́тиме | ланцюва́тимуть |
ТЕПЕРІШНІЙ ЧАС | ||
1 особа | ланцю́ю | ланцю́ємо, ланцю́єм |
2 особа | ланцю́єш | ланцю́єте |
3 особа | ланцю́є | ланцю́ють |
Активний дієприкметник | ||
Дієприслівник | ||
ланцю́ючи | ||
МИНУЛИЙ ЧАС | ||
чол. р. | ланцюва́в | ланцюва́ли |
жін. р. | ланцюва́ла | |
сер. р. | ланцюва́ло | |
Активний дієприкметник | ||
Пасивний дієприкметник | ||
Безособова форма | ||
Дієприслівник | ||
ланцюва́вши |