канканувати 1 значення
-1-
дієслово недоконаного виду
Словник відмінків
Інфінітив | канканува́ти | |
однина | множина | |
Наказовий спосіб | ||
1 особа | канкану́ймо | |
2 особа | канкану́й | канкану́йте |
МАЙБУТНІЙ ЧАС | ||
1 особа | канканува́тиму | канканува́тимемо, канканува́тимем |
2 особа | канканува́тимеш | канканува́тимете |
3 особа | канканува́тиме | канканува́тимуть |
ТЕПЕРІШНІЙ ЧАС | ||
1 особа | канкану́ю | канкану́ємо, канкану́єм |
2 особа | канкану́єш | канкану́єте |
3 особа | канкану́є | канкану́ють |
Активний дієприкметник | ||
Дієприслівник | ||
канкану́ючи | ||
МИНУЛИЙ ЧАС | ||
чол. р. | канканува́в | канканува́ли |
жін. р. | канканува́ла | |
сер. р. | канканува́ло | |
Активний дієприкметник | ||
Пасивний дієприкметник | ||
Безособова форма | ||
Дієприслівник | ||
канканува́вши |