замарити 2 значення
-1-
дієслово доконаного виду
(почати марити)
Словник відмінків
Інфінітив | зама́рити | |
однина | множина | |
Наказовий спосіб | ||
1 особа | зама́рмо | |
2 особа | зама́р | зама́рте |
МАЙБУТНІЙ ЧАС | ||
1 особа | зама́рю | зама́римо, зама́рим |
2 особа | зама́риш | зама́рите |
3 особа | зама́рить | зама́рять |
МИНУЛИЙ ЧАС | ||
чол.р. | зама́рив | зама́рили |
жін.р. | зама́рила | |
сер.р. | зама́рило | |
Активний дієприкметник | ||
Пасивний дієприкметник | ||
Безособова форма | ||
Дієприслівник | ||
зама́ривши |
-2-
дієслово доконаного виду
(невиразно завиднітися, забовваніти) [розм., рідко]
Словник відмінків
Інфінітив | зама́рити | |
однина | множина | |
Наказовий спосіб | ||
1 особа | зама́рмо | |
2 особа | зама́р | зама́рте |
МАЙБУТНІЙ ЧАС | ||
1 особа | зама́рю | зама́римо, зама́рим |
2 особа | зама́риш | зама́рите |
3 особа | зама́рить | зама́рять |
МИНУЛИЙ ЧАС | ||
чол.р. | зама́рив | зама́рили |
жін.р. | зама́рила | |
сер.р. | зама́рило | |
Активний дієприкметник | ||
Пасивний дієприкметник | ||
Безособова форма | ||
Дієприслівник | ||
зама́ривши |
Словник відмінків
Інфінітив | зама́рити | |
однина | множина | |
Наказовий спосіб | ||
1 особа | зама́рмо | |
2 особа | зама́р | зама́рте |
МАЙБУТНІЙ ЧАС | ||
1 особа | зама́рю | зама́римо, зама́рим |
2 особа | зама́риш | зама́рите |
3 особа | зама́рить | зама́рять |
МИНУЛИЙ ЧАС | ||
чол.р. | зама́рив | зама́рили |
жін.р. | зама́рила | |
сер.р. | зама́рило | |
Активний дієприкметник | ||
Пасивний дієприкметник | ||
Безособова форма | ||
Дієприслівник | ||
зама́ривши |