закурликати 1 значення
-1-
дієслово доконаного виду
Словник відмінків
Інфінітив | закурли́кати | |
однина | множина | |
Наказовий спосіб | ||
1 особа | закурли́каймо, закурли́чмо | |
2 особа | закурли́кай, закурли́ч | закурли́кайте, закурли́чте |
МАЙБУТНІЙ ЧАС | ||
1 особа | закурли́каю, закурли́чу | закурли́каємо, закурли́каєм, закурли́чемо, закурли́чем |
2 особа | закурли́каєш, закурли́чеш | закурли́каєте, закурли́чете |
3 особа | закурли́кає, закурли́че | закурли́кають, закурли́чуть |
МИНУЛИЙ ЧАС | ||
чол.р. | закурли́кав | закурли́кали |
жін.р. | закурли́кала | |
сер.р. | закурли́кало | |
Активний дієприкметник | ||
Пасивний дієприкметник | ||
Безособова форма | ||
Дієприслівник | ||
закурли́кавши |