загарцювати 1 значення
-1-
дієслово доконаного виду
Словник відмінків
Інфінітив | загарцюва́ти | |
однина | множина | |
Наказовий спосіб | ||
1 особа | загарцю́ймо | |
2 особа | загарцю́й | загарцю́йте |
МАЙБУТНІЙ ЧАС | ||
1 особа | загарцю́ю | загарцю́ємо, загарцю́єм |
2 особа | загарцю́єш | загарцю́єте |
3 особа | загарцю́є | загарцю́ють |
МИНУЛИЙ ЧАС | ||
чол.р. | загарцюва́в | загарцюва́ли |
жін.р. | загарцюва́ла | |
сер.р. | загарцюва́ло | |
Активний дієприкметник | ||
Пасивний дієприкметник | ||
Безособова форма | ||
Дієприслівник | ||
загарцюва́вши |