загаркавити 1 значення
-1-
дієслово доконаного виду
[розм.]
Словник відмінків
Інфінітив | загарка́вити | |
однина | множина | |
Наказовий спосіб | ||
1 особа | загарка́вмо | |
2 особа | загарка́в | загарка́вте |
МАЙБУТНІЙ ЧАС | ||
1 особа | загарка́влю | загарка́вимо, загарка́вим |
2 особа | загарка́виш | загарка́вите |
3 особа | загарка́вить | загарка́влять |
МИНУЛИЙ ЧАС | ||
чол.р. | загарка́вив | загарка́вили |
жін.р. | загарка́вила | |
сер.р. | загарка́вило | |
Активний дієприкметник | ||
Пасивний дієприкметник | ||
Безособова форма | ||
Дієприслівник | ||
загарка́вивши |