загадуватися 1 значення
-1-
дієслово недоконаного виду
Словник відмінків
Інфінітив | зага́дуватися, зага́дуватись | |
однина | множина | |
Наказовий спосіб | ||
1 особа | зага́дуймося, зага́дуймось | |
2 особа | зага́дуйся, зага́дуйсь | зага́дуйтеся, зага́дуйтесь |
МАЙБУТНІЙ ЧАС | ||
1 особа | зага́дуватимуся, зага́дуватимусь | зага́дуватимемося, зага́дуватимемось, зага́дуватимемся |
2 особа | зага́дуватимешся | зага́дуватиметеся, зага́дуватиметесь |
3 особа | зага́дуватиметься | зага́дуватимуться |
ТЕПЕРІШНІЙ ЧАС | ||
1 особа | зага́дуюся, зага́дуюсь | зага́дуємося, зага́дуємось, зага́дуємся |
2 особа | зага́дуєшся | зага́дуєтеся, зага́дуєтесь |
3 особа | зага́дується | зага́дуються |
Активний дієприкметник | ||
Дієприслівник | ||
зага́дуючись | ||
МИНУЛИЙ ЧАС | ||
чол. р. | зага́дувався, зага́дувавсь | зага́дувалися, зага́дувались |
жін. р. | зага́дувалася, зага́дувалась | |
сер. р. | зага́дувалося, зага́дувалось | |
Активний дієприкметник | ||
Пасивний дієприкметник | ||
Безособова форма | ||
Дієприслівник | ||
зага́дувавшись |