забалакуватися 1 значення
-1-
дієслово недоконаного виду
[розм.]
Словник відмінків
Інфінітив | забала́куватися, забала́куватись | |
однина | множина | |
Наказовий спосіб | ||
1 особа | забала́куймося, забала́куймось | |
2 особа | забала́куйся, забала́куйсь | забала́куйтеся, забала́куйтесь |
МАЙБУТНІЙ ЧАС | ||
1 особа | забала́куватимуся, забала́куватимусь | забала́куватимемося, забала́куватимемось, забала́куватимемся |
2 особа | забала́куватимешся | забала́куватиметеся, забала́куватиметесь |
3 особа | забала́куватиметься | забала́куватимуться |
ТЕПЕРІШНІЙ ЧАС | ||
1 особа | забала́куюся, забала́куюсь | забала́куємося, забала́куємось, забала́куємся |
2 особа | забала́куєшся | забала́куєтеся, забала́куєтесь |
3 особа | забала́кується | забала́куються |
Активний дієприкметник | ||
Дієприслівник | ||
забала́куючись | ||
МИНУЛИЙ ЧАС | ||
чол. р. | забала́кувався, забала́кувавсь | забала́кувалися, забала́кувались |
жін. р. | забала́кувалася, забала́кувалась | |
сер. р. | забала́кувалося, забала́кувалось | |
Активний дієприкметник | ||
Пасивний дієприкметник | ||
Безособова форма | ||
Дієприслівник | ||
забала́кувавшись |