ескарпувати 1 значення
-1-
дієслово недоконаного і доконаного виду
Словник відмінків
Інфінітив | ескарпува́ти | |
однина | множина | |
Наказовий спосіб | ||
1 особа | ескарпу́ймо | |
2 особа | ескарпу́й | ескарпу́йте |
МАЙБУТНІЙ ЧАС | ||
1 особа | ескарпува́тиму | ескарпува́тимемо, ескарпува́тимем |
2 особа | ескарпува́тимеш | ескарпува́тимете |
3 особа | ескарпува́тиме | ескарпува́тимуть |
ТЕПЕРІШНІЙ (МАЙБУТНІЙ) ЧАС | ||
1 особа | ескарпу́ю | ескарпу́ємо, ескарпу́єм |
2 особа | ескарпу́єш | ескарпу́єте |
3 особа | ескарпу́є | ескарпу́ють |
Активний дієприкметник | ||
Дієприслівник | ||
ескарпу́ючи | ||
МИНУЛИЙ ЧАС | ||
чол. р. | ескарпува́в | ескарпува́ли |
жін. р. | ескарпува́ла | |
сер. р. | ескарпува́ло | |
Активний дієприкметник | ||
Пасивний дієприкметник | ||
ескарпо́ваний | ||
Безособова форма | ||
ескарпо́вано | ||
Дієприслівник | ||
ескарпува́вши |