епіфітний 1 значення
-1-
прикметник
Словник відмінків
відмінок | однина | множина | ||
чол. р. | жін. р. | сер. р. | ||
називний | епіфі́тний | епіфі́тна | епіфі́тне | епіфі́тні |
родовий | епіфі́тного | епіфі́тної | епіфі́тного | епіфі́тних |
давальний | епіфі́тному | епіфі́тній | епіфі́тному | епіфі́тним |
знахідний | епіфі́тний | епіфі́тну | епіфі́тне | епіфі́тні |
орудний | епіфі́тним | епіфі́тною | епіфі́тним | епіфі́тними |
місцевий | на/в епіфі́тному, епіфі́тнім | на/в епіфі́тній | на/в епіфі́тному, епіфі́тнім | на/в епіфі́тних |