епігенетичний 1 значення

-1-
прикметник

Словник відмінків

відмінок однина множина
чол. р. жін. р. сер. р.
називний епігенети́чний епігенети́чна епігенети́чне епігенети́чні
родовий епігенети́чного епігенети́чної епігенети́чного епігенети́чних
давальний епігенети́чному епігенети́чній епігенети́чному епігенети́чним
знахідний епігенети́чний, епігенети́чного епігенети́чну епігенети́чне епігенети́чні, епігенети́чних
орудний епігенети́чним епігенети́чною епігенети́чним епігенети́чними
місцевий на/в епігенети́чному, епігенети́чнім на/в епігенети́чній на/в епігенети́чному, епігенети́чнім на/в епігенети́чних