епігенетичний 1 значення
-1-
прикметник
Словник відмінків
відмінок | однина | множина | ||
чол. р. | жін. р. | сер. р. | ||
називний | епігенети́чний | епігенети́чна | епігенети́чне | епігенети́чні |
родовий | епігенети́чного | епігенети́чної | епігенети́чного | епігенети́чних |
давальний | епігенети́чному | епігенети́чній | епігенети́чному | епігенети́чним |
знахідний | епігенети́чний, епігенети́чного | епігенети́чну | епігенети́чне | епігенети́чні, епігенети́чних |
орудний | епігенети́чним | епігенети́чною | епігенети́чним | епігенети́чними |
місцевий | на/в епігенети́чному, епігенети́чнім | на/в епігенети́чній | на/в епігенети́чному, епігенети́чнім | на/в епігенети́чних |