добудитися 1 значення
-1-
дієслово доконаного виду
[розм.]
Словник відмінків
Інфінітив | добуди́тися, добуди́тись | |
однина | множина | |
Наказовий спосіб | ||
1 особа | добуді́мося, добуді́мось, добуді́мся | |
2 особа | добуди́ся, добуди́сь | добуді́ться |
МАЙБУТНІЙ ЧАС | ||
1 особа | добуджу́ся, добуджу́сь | добу́димося, добу́димось, добу́димся |
2 особа | добу́дишся | добу́дитеся, добу́дитесь |
3 особа | добу́диться | добу́дяться |
МИНУЛИЙ ЧАС | ||
чол.р. | добуди́вся, добуди́всь | добуди́лися, добуди́лись |
жін.р. | добуди́лася, добуди́лась | |
сер.р. | добуди́лося, добуди́лось | |
Активний дієприкметник | ||
Пасивний дієприкметник | ||
Безособова форма | ||
Дієприслівник | ||
добуди́вшись |