дискредитувати 1 значення

-1-
дієслово недоконаного і доконаного виду

Словник відмінків

Інфінітив дискредитува́ти
  однина множина
Наказовий спосіб
1 особа   дискредиту́ймо
2 особа дискредиту́й дискредиту́йте
МАЙБУТНІЙ ЧАС
1 особа дискредитува́тиму дискредитува́тимемо, дискредитува́тимем
2 особа дискредитува́тимеш дискредитува́тимете
3 особа дискредитува́тиме дискредитува́тимуть
ТЕПЕРІШНІЙ (МАЙБУТНІЙ) ЧАС
1 особа дискредиту́ю дискредиту́ємо, дискредиту́єм
2 особа дискредиту́єш дискредиту́єте
3 особа дискредиту́є дискредиту́ють
Активний дієприкметник
 
Дієприслівник
дискредиту́ючи
МИНУЛИЙ ЧАС
чол. р. дискредитува́в дискредитува́ли
жін. р. дискредитува́ла
сер. р. дискредитува́ло
Активний дієприкметник
 
Пасивний дієприкметник
дискредито́ваний
Безособова форма
дискредито́вано
Дієприслівник
дискредитува́вши