гетьманування 1 значення
-1-
іменник середнього роду
Словник відмінків
відмінок | однина | множина |
називний | гетьманува́ння | гетьманува́ння |
родовий | гетьманува́ння | гетьманува́нь |
давальний | гетьманува́нню | гетьманува́нням |
знахідний | гетьманува́ння | гетьманува́ння |
орудний | гетьманува́нням | гетьманува́ннями |
місцевий | на/у гетьманува́нні, гетьманува́нню | на/у гетьманува́ннях |
кличний | гетьманува́ння* | гетьманува́ння* |
відмінок | однина | множина |
називний | гетьманува́ння | гетьманува́ння |
родовий | гетьманува́ння | гетьманува́нь |
давальний | гетьманува́нню | гетьманува́нням |
знахідний | гетьманува́ння | гетьманува́ння |
орудний | гетьманува́нням | гетьманува́ннями |
місцевий | на/у гетьманува́нні, гетьманува́нню | на/у гетьманува́ннях |
кличний | гетьманува́ння* | гетьманува́ння* |