відтарабанити 1 значення
-1-
дієслово доконаного виду
Словник відмінків
Інфінітив | відтараба́нити | |
однина | множина | |
Наказовий спосіб | ||
1 особа | відтараба́ньмо | |
2 особа | відтараба́нь | відтараба́ньте |
МАЙБУТНІЙ ЧАС | ||
1 особа | відтараба́ню | відтараба́нимо, відтараба́ним |
2 особа | відтараба́ниш | відтараба́ните |
3 особа | відтараба́нить | відтараба́нять |
МИНУЛИЙ ЧАС | ||
чол.р. | відтараба́нив | відтараба́нили |
жін.р. | відтараба́нила | |
сер.р. | відтараба́нило | |
Активний дієприкметник | ||
Пасивний дієприкметник | ||
відтараба́нений | ||
Безособова форма | ||
відтараба́нено | ||
Дієприслівник | ||
відтараба́нивши |