відкарбований 1 значення
-1-
дієприкметник
Словник відмінків
відмінок | однина | множина | ||
чол. р. | жін. р. | сер. р. | ||
називний | відкарбо́ваний | відкарбо́вана | відкарбо́ване | відкарбо́вані |
родовий | відкарбо́ваного | відкарбо́ваної | відкарбо́ваного | відкарбо́ваних |
давальний | відкарбо́ваному | відкарбо́ваній | відкарбо́ваному | відкарбо́ваним |
знахідний | відкарбо́ваний, відкарбо́ваного | відкарбо́вану | відкарбо́ване | відкарбо́вані, відкарбо́ваних |
орудний | відкарбо́ваним | відкарбо́ваною | відкарбо́ваним | відкарбо́ваними |
місцевий | на/у відкарбо́ваному, відкарбо́ванім | на/у відкарбо́ваній | на/у відкарбо́ваному, відкарбо́ванім | на/у відкарбо́ваних |
відмінок | однина | множина | ||
чол. р. | жін. р. | сер. р. | ||
називний | відкарбо́ваний | відкарбо́вана | відкарбо́ване | відкарбо́вані |
родовий | відкарбо́ваного | відкарбо́ваної | відкарбо́ваного | відкарбо́ваних |
давальний | відкарбо́ваному | відкарбо́ваній | відкарбо́ваному | відкарбо́ваним |
знахідний | відкарбо́ваний, відкарбо́ваного | відкарбо́вану | відкарбо́ване | відкарбо́вані, відкарбо́ваних |
орудний | відкарбо́ваним | відкарбо́ваною | відкарбо́ваним | відкарбо́ваними |
місцевий | на/у відкарбо́ваному, відкарбо́ванім | на/у відкарбо́ваній | на/у відкарбо́ваному, відкарбо́ванім | на/у відкарбо́ваних |