відбарабанити 1 значення
-1-
дієслово доконаного виду
[розм.]
Словник відмінків
Інфінітив | відбараба́нити | |
однина | множина | |
Наказовий спосіб | ||
1 особа | відбараба́ньмо | |
2 особа | відбараба́нь | відбараба́ньте |
МАЙБУТНІЙ ЧАС | ||
1 особа | відбараба́ню | відбараба́нимо, відбараба́ним |
2 особа | відбараба́ниш | відбараба́ните |
3 особа | відбараба́нить | відбараба́нять |
МИНУЛИЙ ЧАС | ||
чол.р. | відбараба́нив | відбараба́нили |
жін.р. | відбараба́нила | |
сер.р. | відбараба́нило | |
Активний дієприкметник | ||
Пасивний дієприкметник | ||
відбараба́нений | ||
Безособова форма | ||
відбараба́нено | ||
Дієприслівник | ||
відбараба́нивши |