тріснутий 1 значення

-1-
прикметник
(який має тріщину)

Словник відмінків

відмінок однина множина
чол. р. жін. р. сер. р.
називний трі́снутий трі́снута трі́снуте трі́снуті
родовий трі́снутого трі́снутої трі́снутого трі́снутих
давальний трі́снутому трі́снутій трі́снутому трі́снутим
знахідний трі́снутий трі́снуту трі́снуте трі́снуті
орудний трі́снутим трі́снутою трі́снутим трі́снутими
місцевий на/у трі́снутому, трі́снутім на/у трі́снутій на/у трі́снутому, трі́снутім на/у трі́снутих