трисхідчастий 1 значення

-1-
прикметник

Словник відмінків

відмінок однина множина
чол. р. жін. р. сер. р.
називний трисхі́дчастий трисхі́дчаста трисхі́дчасте трисхі́дчасті
родовий трисхі́дчастого трисхі́дчастої трисхі́дчастого трисхі́дчастих
давальний трисхі́дчастому трисхі́дчастій трисхі́дчастому трисхі́дчастим
знахідний трисхі́дчастий трисхі́дчасту трисхі́дчасте трисхі́дчасті
орудний трисхі́дчастим трисхі́дчастою трисхі́дчастим трисхі́дчастими
місцевий на/у трисхі́дчастому, трисхі́дчастім на/у трисхі́дчастій на/у трисхі́дчастому, трисхі́дчастім на/у трисхі́дчастих