скарикатурений 1 значення

-1-
прикметник
[розм.]

Словник відмінків

відмінок однина множина
чол. р. жін. р. сер. р.
називний скарикату́рений скарикату́рена скарикату́рене скарикату́рені
родовий скарикату́реного скарикату́реної скарикату́реного скарикату́рених
давальний скарикату́реному скарикату́реній скарикату́реному скарикату́реним
знахідний скарикату́рений, скарикату́реного скарикату́рену скарикату́рене скарикату́рені, скарикату́рених
орудний скарикату́реним скарикату́реною скарикату́реним скарикату́реними
місцевий на/у скарикату́реному, скарикату́ренім на/у скарикату́реній на/у скарикату́реному, скарикату́ренім на/у скарикату́рених