розпрямитися 1 значення
-1-
дієслово доконаного виду
Словник відмінків
Інфінітив | розпря́ми́тися, розпря́ми́тись | |
однина | множина | |
Наказовий спосіб | ||
1 особа | розпря́ммося, розпря́ммось, розпрямі́мося, розпрямі́мось, розпрямі́мся | |
2 особа | розпря́мся, розпрями́ся, розпрями́сь | розпря́мтеся, розпря́мтесь, розпрямі́ться |
МАЙБУТНІЙ ЧАС | ||
1 особа | розпря́млю́ся, розпря́млю́сь | розпря́мимо́ся, розпря́мимо́сь, розпря́ми́мся |
2 особа | розпря́ми́шся | розпря́мите́ся, розпря́мите́сь |
3 особа | розпря́ми́ться | розпря́мля́ться |
МИНУЛИЙ ЧАС | ||
чол.р. | розпря́ми́вся, розпря́ми́всь | розпря́ми́лися, розпря́ми́лись |
жін.р. | розпря́ми́лася, розпря́ми́лась | |
сер.р. | розпря́ми́лося, розпря́ми́лось | |
Активний дієприкметник | ||
Пасивний дієприкметник | ||
Безособова форма | ||
Дієприслівник | ||
розпря́ми́вшись |