розмастити 1 значення
-1-
дієслово доконаного виду
Словник відмінків
Інфінітив | розмасти́ти | |
однина | множина | |
Наказовий спосіб | ||
1 особа | розмасті́мо, розмасті́м | |
2 особа | розмасти́ | розмасті́ть |
МАЙБУТНІЙ ЧАС | ||
1 особа | розмащу́ | розма́стимо, розма́стим |
2 особа | розма́стиш | розма́стите |
3 особа | розма́стить | розма́стять |
МИНУЛИЙ ЧАС | ||
чол.р. | розмасти́в | розмасти́ли |
жін.р. | розмасти́ла | |
сер.р. | розмасти́ло | |
Активний дієприкметник | ||
Пасивний дієприкметник | ||
розма́щений | ||
Безособова форма | ||
розма́щено | ||
Дієприслівник | ||
розмасти́вши |