розмаритися 1 значення
-1-
дієслово доконаного виду
[розм.]
Словник відмінків
Інфінітив | розма́ритися, розма́ритись | |
однина | множина | |
Наказовий спосіб | ||
1 особа | розма́рмося, розма́рмось | |
2 особа | розма́рся | розма́ртеся, розма́ртесь |
МАЙБУТНІЙ ЧАС | ||
1 особа | розма́рюся, розма́рюсь | розма́римося, розма́римось, розма́римся |
2 особа | розма́ришся | розма́ритеся, розма́ритесь |
3 особа | розма́риться | розма́ряться |
МИНУЛИЙ ЧАС | ||
чол.р. | розма́рився, розма́ривсь | розма́рилися, розма́рились |
жін.р. | розма́рилася, розма́рилась | |
сер.р. | розма́рилося, розма́рилось | |
Активний дієприкметник | ||
Пасивний дієприкметник | ||
Безособова форма | ||
Дієприслівник | ||
розма́рившись |