розколочуваний 1 значення

-1-
дієприкметник

Словник відмінків

відмінок однина множина
чол. р. жін. р. сер. р.
називний розколо́чуваний розколо́чувана розколо́чуване розколо́чувані
родовий розколо́чуваного розколо́чуваної розколо́чуваного розколо́чуваних
давальний розколо́чуваному розколо́чуваній розколо́чуваному розколо́чуваним
знахідний розколо́чуваний розколо́чувану розколо́чуване розколо́чувані
орудний розколо́чуваним розколо́чуваною розколо́чуваним розколо́чуваними
місцевий на/у розколо́чуваному, розколо́чуванім на/у розколо́чуваній на/у розколо́чуваному, розколо́чуванім на/у розколо́чуваних